Ara Güler’in hemşehrisi olarak nemi yapacağız…

Her zaman yaptığımız gibi, sosyal paylaşım sitelerimizde anılarımızı paylaşıp görevimizi tamamlarız.
Ölümüyle birlikte, ulusal kanallar, yazılı ve görsel medyalar günlerdir Ara Güler’i anlatıyor. Gözümüzün içine sokarcasına siz elinizdekilerin değerini bilemediniz dercesine.
O, yaşarken ünlüydü ama biz farkında değildik. Çünkü farklı bir millettendi. Empati yapamadık. Ama o bizden daha çok Şebinkarahisar sevdalısıydı. Bunu idrak edemedik. Aklımıza nasıl geldiyse adına bir tabela yaptırarak bir caddeye ismini verdik. Oysa, bu çalışma bile günlerce Şebinkarahisar’ın haberlere konu edilmesini sağlamıştı. Sonra ne olduysa bir türlü onu hatırlamaz olduk. Uyuyorduk. Ama yıllar sonra birisi geldi bizi bu uykudan uyandırmaya çalıştı.
Ey Şebinkarahisarlılar, elinizde cevherler var siz hala uyuyorsunuz dedi. Tarih dedi, turizm dedi, Şebinkarahisar’ın tanıtımı için en kestirme yol budur diyerek, 2016 Yılında Ara Güler Foto Maratonu adıyla ulusal fotoğrafçılarında katılımıyla ödüllü Şebinkarahisar konulu yarışma düzenledi. Yetmedi adına müze açalım dedi, çalışmalar başladı ama biz kendisine Vali yardımcılığı ödülünü vererek onu gönderdik. Yani tanıtıma “Ara” verdik. Sonra nemi oldu, fotoğraf yarışması da müze çalışmaları da başladığı yerde kaldı.
Yaşarken bizim dışımızdaki dünyanın anlayıp değer verdiğini biz bir türlü anlayamadık. Vefatından sonra hatamızı anladık ama iş işten geçti. Bir daha “Ara Güler Müzesi” o olmadan Şebinkarahisar’da açılmasının zor olacağını anladık. Zaten, açsak ta çok büyük bir katkısı olmayacak. Günlerdir bütün haber kanalları Doğuş Grubu’nun 2016 yılında Ara Güler’le yaptığı işbirliği sonucu kurulan Ara Güler Müzesini konuşuyor. Her müze haberini duyduğumda, ya da okuduğumda içimden bir ah sesi geliyor. Keşke Şebinkarahisar’daki müze açılmış olsaydı diyorum. Şebinkarahisar’daki müze açılmış olsaydı, Ara Güler’in babasının memleketi Şebinkarahisar’da açılan müzede yüzlerce fotoğrafı sergileniyor. Ya da, Ara Güler Şebinkarahisar’da kendi müzesinin açılışını yapmıştı. Buna benzer başlıklardan oluşan haberlerle Şebinkarahisar’ın adını vefat ettikten sonra bile yüzlerce kez duyurabilecekti. Ama biz o fırsatı da ona da vermedik.
Peki, Ara Güler aramızdan ayrıldı. Şimdi ne yapacağız. Cenaze töreninde bir fırsatını bulup tabutunun yanına yanaşıp bir resim çektirir, altına ya da üstüne bir not yazıp, Şebinkarahisarlı hemşehrimiz Ara Güler’in cenazesine Şebinkarahisarlılar olarak katıldık yazar, sosyal paylaşım sitelerimizde paylaşıp görevimizi tamamlarız.